ENGELLİLERLE YAŞAMAK VE ALTERNATİF KAMP

Kapatın gözlerinizi ve düşünün engelli bir birey ile yaşadığınızı.Yürüme engelLİ ÇOCUĞUNUZ olduğunu düşünün. Yürüyemiyor, koşamıyor hatta kendi işlerinizi bile yapamıyor. Yani, hep birilerinin yardımına ihtiyacınız var.KonuşamaYAN ve duyamaYAN BİR ÇOCUĞUNUZ OLDUĞUNU düşünün. Bir şeyler söylemek istiyor olmuyor, sesi çıkmıyor. Birileri ONLARA bir şeyler söylüyor ama duyamıyor Duyamadığını da söyleyemiyor. KarşıDakiNİ yanlış anlıyor, size kızıyor. Üzülüyorsunuz ama elinizden bir şey gelmiyor.GöremeYEN BİR ÇOCUĞUNUZ OLDUĞUNU düşünün. Hazır gözleriniz kapalıyken, biraz deneme yapın. Bir şeyler yapmaya çalışın gözleriniz kapalıyken, etrafınızdaki nesnelere çarpmamaya çalışarak. Karanlığın, insana güvensizlik verdiğini hissedin. Her an, başınıza gelebilecek tehlikeleri göremediğinizi düşünün. Sonra görme engelli ÇOCUKLARIN bu korkuları, bu duyguları hayatları boyunca hissederek yaşadıklarını düşünün.Ya da fiziksel olarak sağlıklı OLAN ama zihinsel olarak problemli olAN BİR ÇOCUĞUNUZU düşünün. Anlamıyor. ONA söylenenleri anlamıyor. Bakkala gitmeyi beceremiyor. Otobüse yalnız binemiyor hatta yalnız dışarı çıkamıyor. Çünkü yalnız çıkarsa kaybolabilir.Zor değil mi? ÇOK ZOR.Hayat insanlara çok şeyler tattırır diyorlar…Gerçekten de öyle. Ben yıllık izindeyken başhekimin sayın Dr. Alaettin Arıkan tarafından iznimi kesip kampta görevlendirildim. 2 Temmuz’da kampa katıldım. İlk önce biraz izledim, izleyici olarak katıldım. Ama şu bir gerçek kampın havası o kadar değişik ki anlatamam. Engellilerle yaşamak, onların havasını beraber tenefüs etmek o kadar güzel ve zevkli bir yaşam olamaz. Onlarla beraber olalı, kamp çıkışı sanki dışarıdaki insanları da birer engelli olarak görmeye başladım. Kendimi o kadar bu özel birbirinden farklı insanlara kaptırmışım ki anlatamam. Onlara hizmet etmek bence dünyanın en güzel işi.Özel insanlar sizi çok seviyorum.onlara hizmet etmeme benimle beraber bana yardımcı olan eşime ablam gibi sevdiğim zaten ablamda olan zeliha Becioğluna,çamaş gezisinde bana destek veren çamaş belediye başkanı mahmut ayparçasına çalışanı leyla çıtıra zehra ilkyaz sahibi izzet hülür beye şöforu özcan yılmaz a hastane müdür yardımcıları veysel ÖZGEN ve Mustafa GÜLTİKEN e ayrıca Alternative Camp’ın Fatsa’mıza kazandırılmasında emeği geçen herkese, Alternative Camp’a, Fatsa Eğitim Uygulama Okulu ve İş Eğitim Merkezi okul müdüresi serpil akça ya, kampımızın yaşaması için sponsor olanlara ve beni kampta görevlendiren başhekimin Alaattin Arıkan’a çok ama çok teşekkür ediyorum. Ve sizler gönüllü arkadaşlarım; Esin, Rahime, Yavuz, Türkiş Mustafa, Koreli Mustafa, Koreli Ayşe, Koreli Leyla, Koreli Kemal, Koreli Memet, Efe, Gülay ve Alternative Camp’ın sorumlusu Nehir, sizleri tanıdığım için kendimi çok şanslı görüyorum. Sizleri fatsa hiç unutmayacak.